Söylediğim onca kelam, aklımda şimşek gibi çakan düşünceler, inanılmaz bulduğum tespitler, hepsi de belki yıllar, belki yüzyıllar önce zaten birileri tarafından söylenmişti. Tek yaptığımız başkalarının kullandığı kelimelerin, cümlelerin üzerinden geçmek. Yaşadığımız hayatlar da ikinci el, daha önce tekrar tekrar başkalarının yaşadığı bayat acıları, mutlulukları yaşıyoruz. Her şey tanıdık, eski, orijinal değil. Bu yüzden kendini özel sanan insanlardan hoşlanmıyorum.
Dünyada özel olan hiçbir şey yok, büyülü şeyler yok, sadece fizik var.
4 yorum:
Ağır olmamış mı biraz...
Bedel ödemediğin her yol diğerinin aynıdır bence. Sadece açılan yolda ilerlersin. Senden önce yaşanmış, eskimiş ve yaşlanmış olan her şeye gömülürsün. Sonra aynadaki yansımandan ararsın kendini. Oda hep başkasına çıkar sonunda.
Bu bahsettiklerin şimdiye kadar zilyon kere söylendi dediklerinde, "Kimin umrunda" diyorum, "ben bunları ilk kez söylüyorum, yetmez mi?". O hergelelerin benden önce yaşamış olmaları benim suçum mu?
ve
Ben hayatımın kalan kısmını her gün, kafamda, onlarca kez, yüzlerce farklı şekilde yaşıyorum zaten. Gerçek olduğu söylenen dandik versiyonunu yaşayabilmek için yarın ölmemiş olmak kimin umrunda!
ve
Çoğu insan, hayatı boyunca, rahat bir oturuş ya da uzanış biçimi bulabilecek kadar bile şanslı değildir.
böyle.
"Çoğu insan, hayatı boyunca, rahat bir oturuş ya da uzanış biçimi bulabilecek kadar bile şanslı değildir."
Tam da burada bedel ödemeyi göze almak gerekir. Yoksa kafada yüzlerce faklı hayat yaşana biliyor. Kimsenin de ruhu duymuyor hani( idealizm)...
Yorum Gönder